Meira um bækur

Ég kláraði Valkyrjurnar hans Þráinns um helgina og er langt komin með Sér grefur gröf eftir Yrsu Sigurðardóttur.

Valkyrjur er góð og þrælspennandi skemmtun, það komast ekki margir með tærnar þar sem Þráinn hefur hælana í lymskulegum stílnum. Maður mátti passa sig á að vera ekki að bera söguhetjurnar hans saman við núlifandi fólk hér í samfélaginu og sjá það fyrir sér í vafasömum aðstæðum.

Sér grefur gröf er líka fín og spennandi enn sem komið er. Ég man varla eftir átakanlegri byrjunarkafla, en þar segir af manni sem lokar fjögurra ára gamla telpu ofaní gryfju í jörðinni á yfirgefnu bóndabýli árið 1946 og segir henni að bíða róleg þar til Guð sæki hana. Sagan hefst svo aftur árið 2006 og gengur á með morðum, draugatrú og alls konar skemmtilegheitum.

Ætla að setja í forgang að kúra undir sæng og lesa þar til þiðnar í vor - á milli þess sem ég skrepp í vinnuna og á bókasafnið. Á bílnum. Ekki á nöglum.