31.5.2007 | 22:01
Tvær góðar og sú þriðja sæmó
Ég hef ekki lesið mjög mikið uppá síðkastið. Þrjár lágu þó í valnum á Lanzarote, þar af tvær afbragðsgóðar. Þessa þriðju má vel lesa sér til afþreyingar en þar sem ég skildi hana eftir í umsjá Iðunnar vinkonu minnar af Skaganum man ég hvorki hvað hún heitir né eftir hvern hún er, svona er nú minnið farið að leika mann. Ég man þó að hún er eftir sænska konu, Camillu eitthvað - kannski . Og sagan er um ný morð og gömul á ungum konum, lögreglumann sem heitir Patrik og konuna hans sem heitir Erika. Hún er ófrísk og endar bókin á því að hún er að fara að eiga barnið einhverjum vikum fyrir tímann. Sagan gerist um sumar sem er óvenju heitt og allir alltaf að kafna úr hita og leka niður úr svita. Ég hef lesið aðra bók um sama fólk á sama stað, þá væntanlega eftir sama höfund, en þar var það Erika sem var aðalsöguhetjan (en ekki Patrik sko). Jæja, eyðum ekki fleiri orðum á Predikarann - SKO - núna mundi ég allt í einu hvað bókin heitir .
Önnur af góðu bókunum er Tryggðarpantur eftir Auði Jónsdóttur. Alveg dásamleg lesning. Sem gat einhvern veginn ekki endað öðruvísi en hún gerði. Fjallar um einhleypa konu á fertugsaldri sem erft hefur stóru, flottu íbúðina sína og eyðslufé þar að auki eftir ömmu sína og nöfnu. Eyðslufé, sem í byrjun bókar er uppurið. Og það kom henni algjörlega í opna skjöldu. Hún hafði eins og fleiri látið bankann sjá alfarið um fjármál sín og eyddi bara eins og henni sýndist, þá allt í einu fær hún tilkynningu frá bankanum um að nú sé ekki til innistæða fyrir Visa-reikningnum. Og eins og fólk gerir þá reynir hún að bjarga sér með því að leigja út frá sér herbergi. Leigjendur hennar eru þrjár konur sem ekki eiga höfði sínu að halla í kerfinu, allar af erlendu bergi brotnar, og lítil dóttir einnar kvennanna. Og hefst þá ótrúlegur söguþráður sem ekki verður rakinn nánar hér til að skemma ekki fyrir þeim sem eiga eftir að lesa þessa bók. Sem ég hvet alla til að gera, það er sko engin tímaeyðsla.
Hin góða bókin er Viltu vinna milljarð? eftir indverska höfundinn Vikas Swarup. Sagan gerist alla vega á Indlandi svo ég reikna með að höfundurinn sé indverji. Ég skrifa kannski um hana seinna en hún er virkilega vinsæl og hefur verið á metsölulistum bæði hér á landi og erlendis um nokkurt skeið. Þið sem enn ekki hafið lesið hana - passið að missa ekki af henni.
Athugasemdir
Ég er ekki búin að lesa Flugdrekahlauparann, á það eftir. Alltaf gott að vita af einhverju góðu ólesnu
Mér fannst Viltu vinna milljarð góð lýsing á ömurlegu lífi indverskra barna og þess viðhorfs að ekkert gott gæti komið fyrir þá ræflana. Ekki að ég hafi komið til Indlands eða viti yfirhöfuð neitt mikið um þarlenda munaðarleysingja. Þetta getur vel verið haugalygi og er það sennilega. En þær aðstæður sem leiddu til þess að drengurinn vissi rétta svarið við mörgum þessum spurningum snart mig í hjartastað og það er merki þess í mínum huga að vel hafi til tekist með söguritun.
Vilborg Valgarðsdóttir, 1.6.2007 kl. 23:43
Mér fannst Viltu vinna milljarð virkilega góð bók, ekkert síðri en Flugdrekahlauparinn ef út í það er farið. Var líka hrifin af Predikaranum og Auði.
Var að klára Farþegann (eftir Árna og Pál Kristin) og var mjög hrifin. Núna er það krimmi eftir Pattersen, 5. riddarinn. Hún lofar góðu.
Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 2.6.2007 kl. 14:45
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.