Den lille søde Denmark

Tad er nanast faranlegt ad vera med danskt lyklabord og finna ekki danskt ø. Sem eg fann ad lokum eins og tid sjaid, tad var bara einum of augljost Woundering

Her er vedrid jafn marglitt og heima, tad var meir ad segja haglel i gærmorgun. A dauda minum atti eg von en ekki hagleli i Kaupmannahofn i lok agust! Vid Islendingar getum hætt ad tala eins og vid seum einir i heiminum hvad vardar fjølbreytileika i vedurfari. Sumarid her er tad tridja blautasta sidan 1894 - og hananu!

En her er gott ad vera og barnabørnin eru god vid ømmu sina. Sa yngri hjufrar sig hja mer i hjonaruminu og byrjar hvern morgun med alfæreyskri kvedju: Godan morgun amma min. Hvar sem hann hefur nu lært tad. Kannski tala tau svona a fødurættar-eyjunni i Isafjadardjupi, hvad veit eg.

Her eru til heimilis tvær edlur, svona 15 cm. hver ad lengd. Tær bua i glerburi og tad tarf ad muna ad kveikja ljosid hja teim a morgnanna og slokkva tad a kvoldin. Og svo turfa tær ad hafa nog af lifandi ormum ad eta. Ja, eg sagdi LIFANDI!

Tetta gengur svona fyrir sig: Tu ferd i dyrabudina og kaupir ter edlu. Og tu kaupir matinn hennar i leidinni, svona 15 lifandi orma sem kallast Melorme (Mjølormar) Tu setur ta i plastdall med haframjøli og dallinn i burid hja eldunni. Svo lidur og bidur, edlan leikur ser i burinu og fær ser einstaka orm tegar hun er svøng. Smatt og smatt eru ormarnir ordnir ad einhverjum bjøllum og farid ad verda ballfært i burinu! Eg vona alla vega ad eg verdi farin hedan adur en fleiri støkkbreytingar eiga ser stad. Eg er reyndar øll bitin i framan, adallega i kring um munninn, veit ekki hver eda hverjir eru ad skemmta ser vid ad bita mig svona, vona bara ad tad seu ekki einhver kvikindi ad reyna ad troda ser upp i mig tegar eg er sofandi, ojjjjjjjjjjbarastaaaaaa!

Øllu gedslegri (og fjarlægari) sambylingar eru tveir raudgullnir ikornar sem bua i trjanum eldhusmegin og skemmta okkur a morgnanna med fimleikum.

En hundafarganid her vid tessa gøtu er algjørlega faranlegt, tad eiga allir ad minnst ad kosti tvo til trja hunda af øllum stærdum og gerdum. Og havadinn er otrulegur a køflum. En engir hundar a tessu heimili sem betur fer.

Blidar heilsanir heim a landid mitt blåa.


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Athugasemdir

1 Smámynd: Ylfa Mist Helgadóttir

Ooooo ég elska svona eðlur!! Við áttum einu sinni Iguana, en hún át bara salat. Hún´hét Dr.tóta. Við vorum þarna í hitabylgju í sumar en um leið og við fórum heim, þá ringdi...

Ég býð þér í súpu þegar þú kemur og passar mín börn.. þau vantar svo sárlega ömmur! :o)

Ylfa Mist Helgadóttir, 29.8.2007 kl. 21:41

2 identicon

Kærar kveðjur frá okkur stelpunum. Litla dýrið er farið að bíða óþreyjufullt eftir ömmu sinni. Við förum á efri hæðina á hverjum degi og hún er alltaf jafn hiss að þú sért ekki þar.

ps. ég er komin með bleiku tölvuna. Hún er gyðja!

Linda og stelpurnar (IP-tala skráð) 30.8.2007 kl. 12:25

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband